Schrijven doe ik al heel lang, als kind waande ik mij al een schrijfster. Ik schreef verhalen over elfjes en trollen, weeskinderen, Harry Potter of over een droomvakantie met mijn beste vriendin. Ik was een fantasierijk kind, ik kon uren fantaseren en verhalen uitdenken. Verhalen verzinnen en vertellen deed ik graag, op vakantie heb ik een van mijn beste vriendinnen de stuipen op het lijf gejaagd met zo’n verhaal. Het was niet eng bedoeld, maar wel spannend en zij durfde de hele vakantie niet meer alleen te slapen, oeps… Voor mij waren mijn eigen verzinsels ook zo echt dat ik het ging geloven en beleven en ik genoot daarvan, bang was ik nooit. Ik kon dan ook heerlijk spelen, zelfs nog tot ik een jaar of 14 was. En toen die fase voorbij was ging ik liedjes schrijven. Mijn jeugd herinner ik me als heerlijk, lang en zorgeloos, maar ik vraag me wel eens af waarom ik zo in mijn eigen wereld leefde.
Ik mis het. Ik mis het eindeloos dromen en verzinnen. Ik mis het vertellen van verhalen en het schrijven van liedjes en ik mis het om mezelf te verliezen in de piano of gitaar terwijl ik mijn emotie laat leiden, laat gaan. Door het leven, mijn verantwoordelijkheden en woonsituatie ben ik niet vaak meer alleen en ben ik vaak heel erg moe op momenten dat ik even niets hoef. Ik voel me op dat soort momenten dan ook vaak vervelend en ik verveel me. Terwijl dat eigenlijk helemaal niet bij me past, want ik verveelde me vrijwel nooit. Ik hoop dus dat ik door mezelf de ruimte te geven op dit platform, mijn stem terug kan vinden, of iemand het nu leest of niet. Ik hoop dat ik me weer kan verliezen in een verhaal en dat ik mijn emotie weer kan laten leiden, mijn gedachten kan laten leven en mijn dromen kan laten spreken, waardoor ik weer kan opladen om de verantwoordelijkheid te nemen die ik moet nemen.
Dat is ook de reden waarom deze website niet één thema of stijl heeft. Soms voel ik het vuur om te schrijven over serieuze zaken, zoals het ouderschap of een verhaal over een thema dat ik op dat moment belangrijk vind of ik wil delen over onze avonturen in het leven. Als de inspiratie toeslaat wil ik gedichten schrijven en misschien deel ik wel eens een lied, wie weet… Schrijven is voor mij een uitlaatklep en ik voel de behoefte om mijn gedachten te delen met wie er geïnteresseerd is. Dus als je het leuk vindt, lees dan mee. Zo niet, ga dan lekker wat anders doen 🙂
